Հեքիաթաթերապիան ամենակիրառելի արտթերապիայի ուղղություններից է, որն աշխատում է մարդու անգիտակցական և ենթագիտակցական մակարդակում։ Այսինքն՝ հեքիաթի հերոսները, կենդանիները, ծառերը և բնության այլ երևույթներ հանդիսանում են խորհրդանիշներ, որոնց հետ անձը անցնում է ճանապարհ: Այդ հեքիաթների ընտրությունը պատահական չէ և , եթե մարդ ունի վախեր, ապա հեքիաթը պետք է ուղղված լինի այդ վախերը հաղթահարելուն: Օրինակ՝ հեքիաթի հերոսը քաջաբար հաղթում է գիշերվան կամ մթին, գուցե ընկերանում է լուսնի հետ: Այս դեպքում անձն ավելի հեշտությամբ է կարողանում խոսել, արտահայտվել, ավելի հեշտ է կարողանում շարադրել սեփականլ մտքերը: Դա հեշտ է տրվում մարդուն , քանզի հերոսի անունից է իրադրություններին արձագանքում: Թերապևտիկ հեքիաթներն ունենում են հստակ կառուցվածք՝ սկիզբ, բովանդակալից ընթացք, գագաթնակետ կամ գլխավոր սյուժետային հանգույցների բացում, որի ընթացքում տեղի են ունենում հիմնական խնդիրների հետ բախումները, և ավարտ, որը պարտադիր պետք է դրական ելք ունենա: Սակայն , բացի հեքիաթը ընթերցելը, կարևոր է նաև բեմադրել, ստեղծագործել հեքիաթները, փոփոխել սկիզբը կամ ավարտը, փոխել հերոսներին և այլն: Կարևորը, որ հեքիաթի հերոսն ու անձը, ում համար կիրառվում է հեքիաթաթերապիան, ունենան նույն կարգավիճակը /քույր կամ եղբայր, տատիկ կամ պապաիկ, նույն տարիքային խմբին պատկանի և այլն/ :
Թերապևտիկ հեքիաթները լինում են՝
Գեղարվեստական հեքիաթներ—Ժողովրդական հեքիաթները կազմվել են դարերի ընթացքում, պահպանել բարոյա-էսթետիկ սկզբունքները, մարդկանց միջև ունեցած փոխհարաբերությունները, այդ իսկ պատճառով էլ միշտ կիրառվել են մանկավարժական նպատակներով:
Դիդակտիկ հեքիաթներ—Ուսուցողական հեքիաթները երեխաներին պատմում են նոր հասկացությունների մասին, հիմք են հանդիսանում նոր գիտելիքների ձեռք բերման համար: Այս հեքիաթներում շնչավորվում են թվերը, տառերը, առարկաները և այլն:
Դիագնոստիկ հեքիաթներ— Մեզանից գրեթե յուրաքանչյուրը գիտի, թե սեփական երեխան ինչ հեքիաթներ է սիրում երեխային: Դա նշանակում է, որ նա ենթագիտակցաբար արդեն ընտրել է հեքիաթի իր սիրելի հերոսին և փորձում է նմանակել նրան: Ուրեմն, սիրելի ծնողներ, փորձեք հեքիաթ հորինել Ձեր երեխայի հետ միասին, և Դուք կբացահայտեք նրա գաղտնի մտքերն ու ցանկությունները:
Պրոֆիլակտիկ հեքիաթներ— Հեքիաթներ լսելու ընթացքում երեխաներն ակամայից գիտելիքներ են կուտակում իրենց և շրջակա միջավայրի մասին, ձևավորվում է երեխայի անձը, դրվում է նրա հետագա կյանքի հիմքը:
Բուժիչ — հոգեբանական հեքիաթներ— Հեքիաթ լսելով` երեխան իրեն նույնականացնում է իր կյանքի իրավիճակը հիշեցող հերոսի հետ, վերապրում է նրա տխրությունն ու ուրախությունը: Նրա հետ միասին հայտնվում է խնդիրների մեջ և դրանցից ելքեր փնտրում: Դրա շնորհիվ իրական կյանքում նա սկսում է իրեն զգալ ավելի պաշտպանված և ինքնավստահ` օգտագործելով դրական հերոսի կիրառած հնարքները իր խնդիրները կարգավորելու հարցում:
Մեդիտատիվ հեքիաթներ-—Մեդիտատիվ հեքիաթներն ուղղված են որոշակի դրական հուզական վիճակի առաջացմանը: Դրանք երեխային օգնում են ազատվել լարվածությունից, հոգնածությունից և գրգռվածությունից:
Շատ խրախուսելի է, որպեսզի ծնողները ևս փնտրեն որակով հեքիաթներ և ընթերցեն իրենց սովորողների համար:
<<Գունավոր փուչիկ>> խաղը կարելի է խաղալ 2-8 տարեկանների հետ: Ամենևին էլ պարտադիր չէ նկարել փուչիկ: Փուչիկի փոխարեն կարելի է նկարել տերև, տնակ, ծառ և այլն: Դա պայմանավորված է խաղը խաղացողի տարիքից: Որքան մասնակիցը տարիքով փորք է, նկարն այնքան պարզ պետք է լինի:
Սիրելի ընկեր, քեզ մաղթում եմ ամենա…
Հոգեբանի բլոգ 